ایا؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

آيا تا به حال در حوزه كاري، حس دغلبازي به شما دست نداده است؟ آيا پيش خودتان فكر نكرده ايد داريد مردم را فريب مي دهيد تا شما را بااستعدادتر از آن چه واقعا هستيد به حساب بياورند؟ علي رغم موفقيت ها و پيشرفت هايي كه داشته ايد آيا از اين نمي ترسيد كه روزي به عنوان يك آدم متظاهر شناخته شويد و به خاطر اين كه توانايي هاي اصلي تان، كمتر از آن چه تاكنون بروز داده ايد، بوده، مورد تمسخر ديگران واقع شويد؟ تحقيقات نشان داده است كه حدود 70 درصد از ما از اين كه به چنين تقلب هايي متهم شويم، واهمه داريم.

با �سندروم تظاهر� آشنا شويد. بسياري از افراد موفق به اين سندروم، گرايش دارند و همين موجب مي شود تصور كنند موفقيت هايشان تصادفي بوده است و هر لحظه ممكن است چنين ارتباطي از جانب ديگران كشف شده و آن ها را در ديد ديگران حقه باز جلوه دهد (هر چند كه برخي از مردم هم عكس اين عمل مي كنند و دوست دارند شكست هايشان را تصادفي بدانند!) در كتاب �اگر من آنقدر موفق هستم چرا حسي دروغين دارم؟� جين هاروي فاش مي سازد كه اغلب اين حس، به موفق ترين انسان ها دست مي دهد و بنا بر شواهدي كه وجود دارد ميان خانم ها رايج تر است. به عنوان مثال وقتي دستگاهي كارش را درست انجام نمي دهد، يك زن فكر مي كند نحوه استفاده او از دستگاه ايراد دارد، در صورتي كه نگرش پيش فرض يك مرد خراب بودن دستگاه است.

بعضي اوقات شرايط كاري ما همانند يك مدار چاپي پيچيده و تودرتو مي شود به نحوي كه وقتي در اين شرايط به موفقيت دست مي يابيم خودمان هم باورمان نمي شود اين كار را ما انجام داده باشيم. با اين حال پيچيده بودن شرايط نمي تواند دليل مناسبي براي انكار توانايي هاي خود و توجيه موفقيت ها از كانال شانس و اقبال باشد ولي دقيقا همان ذهنيتي است كه بسياري از افراد موفق دچار آن هستند. جالب اينجاست كه بسياري از افراد به اين نوع ترديد، هرگز قبلا در مورد آن نشنيده اند وهمين الان بي اطلاع بودن موجب شده اين رفتار بيش از پيش طبيعي جلوه كند.

به نظر مي رسد كساني كه درگير اين معضل هستند نتوانسته اند فضايل خود را دروني سازند. آنها شهود خارجي و هوش و توانايي را كه در قالب هاي مختلف نظير مدارك تحصيلي، نمرات، ترفيع ها و نظاير آن به رويت خود و ديگران رسيده اند را فراموش كرده و در عوض موفقيت را به روابط و شانس و زمان و حتي برخي عوامل خرافي نسبت مي دهند و به اين ترتيب متقاعد مي شوند ديگران دارند آن ها را زرنگ تر و تواناتر از آن چه واقعا هستند مي پندارند و از اين رو حس مي كنند در حال فريب آن ها هستند و چه بسا كه از برملا شدن اين راز در هراس نيز باشند.

اگر با اين نگراني كه به هر حال روزي يك نفر متوجه مي شود موفقيت هايتان آن قدرها هم محصول عمل شما نبوده، زندگي مي كنيد، خيالتان راحت باشد چون بيشتر ما هم برخي اوقات اين طور فكر مي كنيم!

حال سوال اين است كه با اين كج خيالي چه بايد كرد؟ در واقع لزومي ندارد كار خاصي انجام شود فقط كافي است به اين نكته پي ببريد كه چنين افكاري كاملا طبيعي هستند. در بسياري از كتب و مقالات موفقيت مي خوانيم كه اگر مثل شخصيت برجسته اي كه دوست داريم مانند او باشيم عمل كنيم، گام موثري در كسب موفقيت برداشته ايم و مادامي كه از دستور العمل �ادايش را در بياور تا مثل او شوي� پيروي مي كنيم لزومي ندارد خجالت بكشيم. همان گونه كه متوجه شديد حتي اگر واقعا اداي انسان هاي موفق را در بياوريد نيز به بيراه نرفته ايد!

جمله اي معروف وجود دارد كه مي گويد: �هيچ كس نمي تواند آن چه را كه تو خود تكذيب مي كني به تو بدهد.� بنابراين اگر مي خواهيد توانمند باشيد لازم است توانمندي هاي خود را به رسميت بشناسيد و از افكار منفي و بيهوده پرهيز كنيد.

�